Dat we in een enorme transitie zitten is niet meer te ontkennen denk ik. De verandering lijkt vanuit verschillende lagen te komen.
Een astroloog zal zeggen dat we van het vissen tijdperk naar het waterman tijdperk gaan (het blijft nat). Mensen met esoterische kennis zeggen dat we een transitie maken
van de dingen beredeneren naar voelen. Dus van cognitie naar het lijf.
En er zijn mensen die geloven dat we na deze crisis, oorlog en chaos weer teruggaan naar hoe het was, voordat… tja voordat de bank in IJsland failliet ging? Of nog eerder? Of pas bij aankomst van Corona?
Van hoofd naar lijf.
Ik denk dat de transitie van hoofd naar lijf een verandering is die we hoe dan ook mogen gaan maken. Binnen leiderschap, binnen organisaties. En gelukkig zie je het al gebeuren.
Twee jaar geleden was het bijna ondenkbaar om te zeggen: Nee dat wil ik niet, het voelt niet goed. Zonder wetenschappelijke studies om te onderbouwen
Woorden als: je missie of zielspad, je hogere zelf, universum en ja zelfs coachen met dieren zijn nu heel gewoon. Dat is een prachtige ontwikkeling. Een ontwikkeling die meer bewustzijn en eigen verantwoording vraagt.
Van / Naar
1. extern leiderschap / Intern leiderschap
2. onbewust beïnvloed / bewuste creatie
3. top down / ontplooiing
4. ongelijkheid / gelijkwaardigheid
5. overleven / zelfactualisatie
Om dieper op de dualiteiten in te gaan:
1. In de huidige tijd zijn we vooral gewend om naar anderen te kijken wat we moeten doen of hoe we iets kunnen oplossen. Dat wordt al vroeg aangeleerd, misschien door ouders maar zeker in het schoolsysteem. Daar leer
je stof waarvan een ander bepaalt dat je dat moet weten. We leren, los van heel veel waardevolle lessen, ook dat een ander het vaak beter weet.
Hoe zou het zijn als je het talent dat je hebt meer mag ontwikkelen? In deze tijd zie je dat steeds meer scholen die kant opgaan. Talentontwikkeling.
De tendens dat een ander het vaak beter weet wordt voortgezet door de supermarktmanager waar je je eerste bijbaantje hebt en later als je het bedrijfsleven instapt.
2. De beïnvloeding van je ouders, opvoeding is voor iedereen logisch, ook de cultuur waarbinnen je opgroeit is van groot belang. Wat wij vaak vergeten of niet willen zien is de onbewuste beïnvloeding van media en groepsdynamieken waarbinnen je je begeeft. Een groepsgevoel is zo sterk dat we het vaak niet eens door hebben dat het ons beïnvloed. Binnen dat systeem heersen ongeschreven regels en wetten waaraan je je onbewust conformeert. Vanwege de natuurlijke conformatie drang kost het ontzettend veel moed en moeite om daarvan los te komen.
Wij mensen zijn gemaakt om te creëren. In deze tijd zie je ook dat er nieuwe ideeën ontstaan, nieuw soort systemen en organisaties. Dat is de bewuste creatie.
3. Top down heeft direct te maken met nr1. De ander zegt wat je moet doen. Of dat nu je ouders, de leraar, de dokter, de professor, de manager of de regering is. We hoeven het niet zelf te weten, er is altijd iemand in de buurt die jou vertelt hoe en wat.
Dat stopt de ontplooiing, de creatie drang en zelf de verantwoordelijkheid nemen voor je leven, welzijn en lichaam.
4.Natuurlijk kan bij een top-down organisatie nooit echt gelijkheid zijn. Er is dan altijd iemand die de orders ontvangt en of uitdeelt. Maar er is ook een enorme ongelijkheid in arm en rijk. Deze kloof wordt groter en groter. Een voorbeeld; Ruim 2000 miljardairs op deze wereld hebben meer geld dan 60% van de wereld bevolking. Dus tijd dat we naar meer gelijkwaardigheid gaan! Zowel financieel als mentaal.
5.Veel mensen hebben het idee dat ze de laatste jaren in de overlevingsstand staan. Als ik kijk naar de mensen in mijn praktijk is het een combinatie van dingen. Er was een enorme rat-race gaande. (mijn inziens heeft C behoorlijk op de rem getrapt en piepend zijn we tot stilstand gekomen) Al die ballen in de lucht houden is al genoeg om alleen te moeten overleven en geen tijd om te leven. Daarnaast is het in onze cultuur de laatste 30/40 jaar zo dat als je gestudeerd hebt dan ben je iemand. Het bewustzijn begint in deze tijd van transitie door te dringen dat meer oorkondes, titels en diploma’s niet leidt tot meer geluk! Integendeel, het lijkt wel alsof al die diploma’s je weg houden bij je eigen (ziels)pad.
We zijn misschien wel hard bezig de droom van een ander te verwezenlijken of anders te voldoen aan de norm. En die norm ligt hoog! Een universitaire studie of minimaal een hogeschool. Intussen ben ik 54 en heb die tijd al zo’n 30 jaar achter mij liggen. Toch is het vaak één van de eerste vragen: Wat is jouw achtergrond, psychologie gestudeerd?
Deze enorme transitie op verschillende lagen zorgt voor het bewustzijn op de verschillende vlakken. We mogen de programmering van onszelf weer in eigen hand nemen.
