Manager anno 2023 is vooral coach
Zo kopt managementsite
In de coachrol ben je je medewerkers aan het begeleiden bij hun taken. Je motiveert en stimuleert ze als manager om de taken goed uit te voeren. Je beantwoordt hun vragen en geeft tips. Zo krijgen ze de taak niet alleen gedaan, maar houden ze er ook nog eens een goed gevoel aan over. En dat is een win-win!
Zo gaat het artikel nog even door. De voorspelling is, dat over vijf jaar coaching de grootste wens zal zijn. De nadruk van de eigenschappen die managers dan nodig zullen hebben liggen vooral bij betrokkenheid, betrouwbaarheid en toegankelijkheid.
Je zou denken dat ik als leiderschapcoach dit zou toejuichen. Maar ik denk er anders over. En niet omdat ik dan brodeloos zou zijn ????
Standvastige manager
Ja, een manager moet betrokken zijn en betrouwbaar. Maar ook standvastig, beslissingen durven nemen. Ook al is de beslissing niet populair. Daarbij ligt er een valkuil op de loer dat de manager zo empatisch en probleemoplossend is dat hij/zij te veel hooi op zijn/haar vork krijgt.
Een jaar of 20 (?) geleden werd het Rijnlandmodel ingevoerd in de zorg. De definitie daarvan: ‘In het Rijnlands gedachtengoed ligt het eigenaarschap van de zorg waar het thuis hoort: bij de verzorgenden en verplegenden. Let wel: dat is iets anders dan 'verantwoordelijkheden zo laag mogelijk in de organisatie leggen'.’
Vooral het laatste is niet helemaal gelukt. Maar al snel bleek dat zelfsturende teams niet zo succesvol zijn als dat men in het begin dacht.
Natuurlijk leiderschap
Het leiderschap uit de natuur is redelijk helder en eenvoudig. En toch werkt het, ook in complexe en veranderlijke situaties. Zelfsturende kuddes zijn ondenkbaar. Wat als er een terugval is? Of er komt een ander paard in de kudde dat de andere kant op wil, of de leiding wil nemen?
Hoe zou het eruit zien als de leid-merrie coachend op zou treden richting haar kudde op het moment dat er een roedel leeuwen op de kudde afkomt? (of vertaald naar de werk organisatie- als er een vijandige overname dreigt-)
Zeker in rust of bij geen gevaar kan iedereen empathisch zijn en ruimte geven. Maar in stress situaties zal toch iemand de beslissingen moeten nemen. Net als bij de paardenkudde.
In rust zal je de leid-merrie niet kunnen onderscheiden van de andere paarden. Maar op het moment dat er gevaar dreigt dan zie je wie de leider is.
Ik ben Carina en richt mij op team en leiderschapsontwikkeling. Daarbij zet ik graag paarden in en neem de lessen uit de natuur mee: Natuurlijk leiderschap.
